Biografia:
ANDRZEJ EUGENIUSZ MIZAK (pseudonim artystyczny misacq)
Studia w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom 1967
Malarstwo sztalugowe, Malarstwo ścienne
Pracownie: Prof. Antoni Łyżwański, Prof. Stanisław Szczepański, Prof. Jan Betley
Przebieg kariery artystycznej:
Uczestnictwo w wystawach zbiorowych i wystawy indywidualne:
1963 – Wystawa zbiorowa – Wystawa malarstwa studentów ASP – Aula Politechniki Warszawskiej – Warszawa
1964 – Wystawa indywidualna DS. „Kicki” – Warszawa
1970 – Wystawa indywidualna Dom Artysty Plastyka – Warszawa
1970 – Wystawa zbiorowa „Gwasz, akwarela, rysunek” – Galeria MDM Warszawa
1970 – Wystawa zbiorowa „Wyobraźnia-Informacja-Działanie” – Galeria „u Boguckich” – Warszawa
1971 – Wystawa zbiorowa – I-sza Wystawa z cyklu „O poprawę” – Warszawa
1971 – Wystawa zbiorowa Koła Młodych – Galeria MDM Warszawa
1972 – Wystawa zbiorowa – IV Festiwal Sztuk Pięknych – Galeria Zachęta – Warszawa
1972 – Wystawa zbiorowa – Wystawa Okręgu Warszawskiego ZPAP – Galeria Zachęta – Warszawa
MOJE SPOJRZENIE NA ŚWIAT
Sztuka rywalizuje z naturą w obszarze koloru i przegrywa. Kolor w naturze pełni funkcje obronne w walce o byt i przetrwanie. Człowiek, w domyśle Artysta, używa koloru wyrażając treści ukryte głęboko w obszarze duchowym. W walce o przetrwanie wygrywanie wymaga zachęty do programowania zmagań dla osiągnięcia zamierzonego celu. Program koloryzmu, bo o ten zabiegam, wspomaga idee sztuki. Ukoronowaniem tych zmagań jest dojście
do przekonania, iż drogą piękna kreowanego za pomocą koloru dochodzimy do dobra
i na odwrót -przez dobro docieramy do piękna.
Piękno i dobro budują doskonalszą rzeczywistość. Sztuka poprzez piękno uczestniczy
w budowaniu doskonalszej rzeczywistości. Sztuka jest zwierciadłem duszy człowieka, miarą rzeczy jest zwierciadło człowieka kreowanego poprzez sztukę. Człowiek uwikłany w grę życia potrzebuje wsparcia, a sztuka śpieszy z tym wsparciem. Emocje i doznania zarejestrowane poprzez sztukę czynią tę walkę bardziej zrozumiałą.
Poszukiwanie formuły plastycznej (formy) wyrażenia codzienności w subiektywnym odczuciu to cel mojego malarstwa.Każdy z nas reagując na zjawiska otaczającego świata wytwarza własny rytm. Moim malarstwem pragnę pomagać jego odbiorcom odnaleźć ten „własny rytm”.
Sztuka wprowadza wielką ciszę w zbyt nadhałaśliwy współczesny świat, ujawnia i określa
to co nienazwane, dociera do najtajniejszej przestrzeni wnętrza istoty ludzkiej, wprowadza pytania tam gdzie ich dotąd nie było. Sztuka czyni chaos spokojem i harmonią, ulepsza nas.
Przez piękno do dobra
a przez dobro do piękna
Andrzej Eugeniusz Mizak
