Biografia:
(1914 – 2006)
Z domu Przybyszewska, urodzona w Orenburgu.
Uczyła się w Warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa a w latach 1935–1939 w Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Feliksa Kowarskiego.
Od lat sześćdziesiątych zajmowała się tkaniną. Była jedną z założycielek Pracowni Doświadczalnej Tkaniny a potem przez lata jej aktywną działaczką. Ukoronowaniem tego były duże indywidualne wystawy gobelinów i tkanin przestrzennych w Muzeum Włókiennictwa w Łodzi i Sao Paulo. Wiele jej gobelinów znajduje się w zbiorach prywatnych, muzeach na całym świecie a także w Urzędzie Rady Ministrów.
Blisko związana z Mewą Łunkiewicz i Henrykiem Stażewskim – pod jego namową zaczęła malować abstrakcję, której została wierna i której doświadczenia kolorystyczne przenosiła na swoje prace w tkaninie. Do końca życia była też wierna portretowi (min. „Prezydent Starzyński” „Irena Szewińska” „Eugeniusz Przybyszewski”) jej portrety cechował liryzm i świetnie uchwycona prawda psychologiczna postaci.
Była aktywnym członkiem ZPAP (od 1944r.) wiele kadencji działa społecznie w różnych komisjach i akcjach.
Uprawiała malarstwo sztalugowe szczególnie pejzaże a później także portret. Odnosiła sukcesy, jako projektant zabawek (szczególnie wielokrotnie nagradzane „lalki Pacynki”.)
Odznaczona wieloma nagrodami, m.in.w 1961 r. srebrnym medalem na 12 Triennale di Milano i w 1980r. Złotym Krzyżem Zasługi dla Warszawy.
