Biografia:
(1910 – 1974)
Urodził się w Boszczynku, w Ziemi Kieleckiej. W latach 1927 – 1931 uczył się w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanym a następnie w Warszawskiej Szkole Miejskiej Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. W okresie 1935 – 1939 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u Tadeusza Breyera i Bohdana Pniewskiego. W roku 1939 poślubił koleżankę malarkę z ASP – Monikę z domu Przybyszewską.
Już w trakcie studiów wystawiał swoje prace rzeźbiarskie, był członkiem grupy artystycznej Warszawa, współpracował z krakowskim teatrem Cricot. W ZPAP od roku 1949.
Tworzył rzeźby kameralne, architektoniczne i pomnikowe, realizowane w gipsie, kamionce, terakocie i kamieniu. Często nawiązywał do sztuki naiwnej i ludowej. Interesował się warszawskim i podmiejskim folklorem („Na Bielanach”, Walery Wątróbką z Gienią”) często znajdując inspirację w literaturze („Wokulski z Izabelą Łęcką” „Radek z Mamą”).
Kilkakrotnie rzeźbił Bolesława Prusa, jako projekt pomnika. Był też pierwszym twórcą postaci „Małego Powstańca” i rzeźb związanych z tematyką Powstania Warszawskiego.
Był autorem wielu pomników na cmentarzu Wojskowym w Warszawie min.autorem Pomnika „Gloria Victis”, pomnika „Partyzantów Ziemi Miechowskiej” w Miechowie.
Jest autorem wystroju sali recepcyjnej na Dworcu Gównym, wystroju ceramicznego hallu Teatru Komedia. Jego autorstwa sa płaskorzeżby w hallu i sali restauracyjnej i kawiarni Stolica w Waszawie.
Brał udział w 264 wystawach, miał 7 wystaw Indywidualnych, był wielokrotnym Laureatem wystaw Warszawa w Sztuce. Jego prace znajdują się w Warszawie w Muzeum Narodowym, Muzeum Miasta Warszawy, Muzeum Wojska Polskiego, Muzeum Sportu, ponadto w Muzeum Bolesława Prusa w Nałęczowie, w Muzeum Łowieckim,w Muzeum w Bielsku-Białej, w Muzeum w Częstochowie, w Muzeum Mazurskim w Olsztynie.
W ogródku jego domu na Żoliborzu przez lata miała miejsce wystawa kilkadziesiąt rzeźb chętnie oglądana przez wycieczki z kraju i zagranicy.
Był ekspertem CEPELI, odkrywcą i opiekunem wielu artystów ludowych.
Wielokrotnie nagradzany. W 1972r. został Laureatem Nagrody M.St. Warszawy, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi , a w 1973r. nagrodzony na VI Bienal Exposicion International w Barcelonie.
Jak żaden inny rzeźbiarz zasłużył sobie na określenie „rzeźbiarz warszawski” jak nazywała go prasa i z czego był najbardziej dumny. Był postacią barwną, rozpoznawalną i powszechnie lubianą.