Opis:
Zdzisława Ludwiniak
Hubert Borys
Larysa Jaromska
Postawy
Wystawa w dniach 12-30 sierpnia 2022
Galeria DAP
Ul. Mazowiecka 11A, Warszawa
„Postawy” to wystawa – Mistrz i Uczniowie.
Mistrz to Profesor Hubert Borys, wielki artysta malarz, wykształcił na ASP kilka pokoleń artystów. Uczniowie zaś to: profesor Zdzisława Ludwiniak, wybitnie uzdolniona absolwentka ASP oraz pisząca te słowa Larysa Jaromska, inicjatorka idei wystawy, też magister sztuki z wyróżnieniem.
„Malarstwa nie można nauczyć kogoś, komu natura daru tego nie udzieliła” – Leonardo da Vinci. Malarstwo jako jedyne wymaga mistrza do praktyki tworzenia. Drogi mistrza i uczniów rozeszły się, ale dzięki pasji twórczej nie sprzeniewierzyli się powołaniu i to stanowi nić zgody dla powstania tej wystawy.
Katalog zawiera niewiele prac, plasując to zdarzenie w przestrzeni kultury klasycznej. Prezentowany dorobek czerpie inspiracje z wartości religijnych, ideowych, zawierając program kultu idei, piękna, wolności i wytrwałości w walce o przetrwanie w sztuce.
Tempora mutantur et nos in illis, a my urodziliśmy się w warunkach epoki nie sprzyjających rozwojowi sztuk. Pomimo to iskra znalazła tchnienie, by przerodzić się w twórczy ogień, idee stają się treścią dzieł w formie piękna plastycznego malarstwa i rysunku, zrodzone w wyobraźni wyzwalającego się duchem artysty. Wartością, czy jak dawniej mówiono, cnotą artysty jest wytrwałość w sztuce, rozwój, zamiłowanie co daje dobre owoce nawet i w starości.
Wystawa „Postawy” ukazuje prace artystów wolnych, czepiących z własnego wnętrza wartości artystyczne – zwane duchowymi.
Katalog otwierają dzieła mistrza – Huberta Borysa. Pamiętam z czasów studiów uwrażliwienie profesora na światło w rysunku. Prezentowane dzieła stworzył jakby Vir Fidei – świetliste, oniryczne, o wyrazistej palecie barwnej, wibrującej strukturze delikatnych pociągnięć pędzla. W jakby nierealnym krajobrazie dzieła „ Laguna” pojawiają się perfekcyjnie namalowane asocjacje świata realnego i wyobrażonego, człowieka prawdziwego i szyderczej maski. Monochromatyczne portrety – twarze tworzone warstwowo, nieskończone, skrywające tajemnice poznania, jakby w wiecznym śnie zamkniętych oczu, które nie przejrzały rzeczywistości.
Dzieła to delikatne, ekspresyjne, o wielkiej sile ładunku wyobrażeń i przeżyć duchowych, czystych, wyrazistych barwach – jak „Płomień” – do wielopoziomowej interpretacji, od literalnej do alegorii.
Dzieła Zdzisławy Ludwiniak to kontrasty i walory rysunku cienia i światła, zrodzone z natchnienia wiary. Ewokuje treści religijne w nowoczesnej formie plastycznej. Atmosfera niezwykłości melancholijnego tenebroso, ożywiona zostaje ostrym brzmieniem barw ciepłych i wyrazistych – czerwieni, oranżu, czystym błękitem… Tradycyjny wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej wtopiony zostaje w abstrakcyjną sferę XXI wieku, jakby wyrażający ciągłość vetera et nova, ale i przestrzenną iluzoryczność, nieokreśloność, niepewność czasu.
Zdzisława Ludwiniak dąży do zbawczego piękna syntezy wartości artystycznych i chrześcijańskich. Trudem i poświęceniem od młodości osiąga ideał ars gratia artis ku twórczej doskonałości, delikatną, kobieca ręką.
„Materia malarska stała się bardzo ważnym środkiem wyrazu i była celem, dla którego obraz miał być powołany. Obrazy są traktowane przeze mnie jako swojego rodzaju próba, w czasie której okazuje się jak trudna i wymagająca jest to dziedzina sztuki – malarstwo”.
Ja, Larysa Jaromska, nie mogąc piać o własnej twórczości, być jakby sędzią in causa sua, zacytuję słowa historyka sztuki Anny Syskiej na temat mojej twórczości. ”Na piękno wewnętrzne nakłada się piękno postaci. To ono powołuje człowieka do życia na płótnie Taki człowiek, heroiczny obdarzony cnotami wewnętrznymi emanuje z obrazów, cykle artystki niosą przesłanie”.
Jestem osoba nawracającą się, wyrażającą ideały w sztuce, niemal odeszłam od zmysłów z powodu zewnętrznych trudności życiowych i walczyłam o wartości wewnętrzne, przetrwanie duchowe w sztuce.
Każdy z twórców „Postaw” wytworzył wolną wizję sztuki, powstałą z własnej inwencji oraz inspiracji przetworzonej z pejzażu, mitu, religii, syntezy wyobraźni, non omnis moriar i wyraża i jedyne sui generis przesłanie.
Sztuka nie może zawierać innych wartości niż artystyczne, jako kryterium, jednak największą zdaje być, gdy treść jej ukazuje wzniosłe ideały, odzwierciedla czas, komemoruje historie, daje wizje przyszłości, organizuje zbiorową wyobraźnię.
Kierunek ten można nazwać interioryzmem: skromne wnętrze fizykalne pracowni, wielki czyn twórczy, nie tylko dekoracja, ale buduje ideały kultowe idei estetyki i epoki, wzbogacając je o wizualizacje wartości w nadziei, że zmienią świat.
Dzieła obrazują piękno kształtów, czerpiąc inspiracje z przeszłości, teraźniejszości i wyobrażeń. Symbolizuje to „Pług” – tytuł promowanej na wystawie książki o ojcu Adamie Borysie, autorstwa M. Olczaka i H. Borysa, o powstańcu warszawskim – pług uprawiający grunt, pozostawiając za sobą głębokie bruzdy pracy dającej plon przyszłości, bez oglądania za siebie… I takim paralelnym pługiem jest sztuka, siewcą – artysta i człowiek walczący o wolność. Pokłosiem jest niepodległość ojczyzny, wyzwolenie i sztuka świadcząc o progresji duchowości. „Postawy” są tego egzemplifikacją.
„Postawy” – to kolekcja wzniosłych idei, obrazy czasu, pełne nadziei, życia, piękna i prawdy o kondycji współczesnego człowieka. Kontrowersyjni, szaleni artyści, którzy służą ludziom, Polsce – są laureatami międzynarodowych nagród, uczestnikami światowych wystaw – i universum sztuki.
Larysa Jaromska
Kurator wystawy
Biografie:
Prof. Hubert Borys
Urodzony w 1950 roku w Witkowie. Malarz, grafik i rysownik. Studiował w warszawskiej ASP, gdzie otrzymał dyplom z malarstwa w pracowni prof. Michała Byliny w 1974 roku, studiował także grafikę w pracowni prof. Haliny Chrostowskiej. Od 1974 roku jest pedagogiem na Wydziale Grafiki macierzystej uczelni. W 1997 roku otrzymał tytuł naukowy profesora, obecnie prowadzi pracownię malarstwa i rysunku dla studentów I roku. Brał udział w licznych wystawach ogólnopolskich i międzynarodowych. Otrzymał m.in.: wyróżnienie na Ogólnopolskim Biennale Sztuki Młodych w Sopocie (1976), nagrodę na Ogólnopolskiej Wystawie Grafiki w Warszawie (1978), wyróżnienie na Międzynarodowym Triennale Drzeworytu „Xylon8” we Fryburgu (1979), nagrodę za najlepszą grafikę roku w Warszawie (1978), nagrodę mera miasta Turku.
Hubert Borys
Dr hab. prof. Zdzisława Ludwiniak
Ukończyła Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 1987 roku. Studiowała malarstwo w pracowni prof. Teresy Pągowskiej. Przez wiele lat była asystentem w pracowni malarstwa prof. Grzegorza Pabla. Od momentu otrzymania dyplomu uczelni związana jest z nią pracą dydaktyczną. Obecnie prowadzi pracownię malarstwa i rysunku dla studentów lat młodszych na Wydziale Grafiki warszawskiej ASP, a także studentów Wyższej Szkoły Informatyki Stosowanej i Zarządzania pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk na kierunku Grafika multimedia. Prezentowała swoje obrazy i rysunki na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i poza jego granicami. Jest laureatką XI Międzynarodowego Biennale Rysunku w Cleveland w Anglii. W swojej pracy artystycznej odnosi się zawsze do natury.
Zdzisława Ludwiniak
Larysa Jaromska
Pochodzi z rodziny artystów plastyków, przodkowie byli mecenasami kultury i sztuki. Dyplom z wyróżnieniem na ASP, Warszawa, uczennica prof. Pągowskiej, malarstwo z wyróżnieniem , H. Chrostowskiej, Huberta Borysa. Stypendystka MKiS. Uprawia malarstwo olejne, akwarele, projektowanie graficzne. Dyrektor artystyczny pierwszego prawicowego dziennika w obozie postkomunistycznym Nowy Świat P. Wierzbickiego. Członek zarządu sekcji malarstwa OWZPAP, obecnie członek zarządu OWZPAP. Projektant, rysownik GP. Brała udział w wielu wystawach w Polsce i za granicą.
Larysa Jaromska
